علی یا انسان کامل (هدیه عید غدیر)
یا علی نام تو بردم نه غمی ماند ونه همیّ بابی انت وامیّ
گوىٔیا هیچ نه هّمی بدلم بوده نه غمّی بابی انت وامیّ
تو که از مرگ وحیات این همه فخری ومباهات علی ای قبله حاجات
گوىٔی آن دزد شقی تیغ نیالوده به سمّی (ابن ملجم) بابی انت وامیّ
گوىٔی آن فاجعه دشت بلا هیچ نبوده است در این غم نگشوده است
سینه هیچ شهیدی نخراشیده به سُمىّ بابی انت وامیّ
حق اگر جلوه با وجه اتمّ کرده در انسان کان نه سهل است ونه آسان
به خود حق که تو آن جلوه با وجه اتمىّ بابی انت وامیّ
منکر عید غدیر خم وآن خطبه وتنزیل کر وکور است وعزازیل
با کرو کور چه عید وچه غدیری وچه خمىَ بابی انت وامیّ
در تولا هم اگر سهو ولایت چه سفاهت اف بر این شمَ فقاهت
بی ولای علی وآل چه فقهی وچه شمىَ بابی انت وامیّ
تو کم وکیف جهانی و به کمبود تو دنیا از ثری تا به ثریا
شروشور است ودگر هیچ نه کیفی ونه کمىَ بابی انت وامیّ
آدمی جامع جمعیَت وموجود اتمَ است گر به معنای اعمَ است
تو بهین مظهر انسان به معنای اعَمی بابی انت وامیّ
چون بود آدم کامل غرض از خلقت آدم پس به ذریَه آدم
جز شما مهد نبوت نبود چیز مهمیَ بابی انت وامیّ
عاشق توست که موستوجب مدح است ومعظَم منکرت مستحق ذ م
وزتو بیگانه نیارزد نه به مدحی نه به ذمَی بابی انت وامیّ
بی تو ای شیر خدا سبحه ودستار مسلمان شده بازیچه شیطان
این چه بوزینه (آمریکا ) که سرها همه را بسته به دمیَ بابی انت وامیّ
لشکر کفر اگر موج زند در همه دنیا همه طوفان همه دریا
چه کند با تو که چون صخره صمّا واصمّی بابی انت وامیّ
یا علی خواهم ات آن شعشعه تیغ زر افشان هم بدو کفر سر افشان
باید ام این لَمَعان دیده ندانم به چه لِمىّ بابی انت وامی شعر از زنده یاد استاد محمد حسین شهریار